Het nut van toegangscontrole

Bedrijven in de logistieke sector krijgen vaak te maken met diefstal. Buiten de standaardtoegangscontrole zijn er in de logistieke sector een paar speciale technologieën. Vaak worden verschillende methoden gecombineerd. Zo is het mogelijk om met ANPR (automatic number plate reader) poorten en slagbomen aan te sturen. Maar de nood aan inbraakdetectie is uiteraard het meest belangrijke.

De onderwerpen in één oogopslag:

Er zijn verschillende redenen waarom de toegang tot bepaalde zones in een onderneming voor bepaalde werknemers en externe personen moet worden geregeld of verhinderd. Het gaat daarbij vooral om de veiligheid van personen, materiële activa en gegevens. Zo zouden bijvoorbeeld alleen bevoegde werknemers toegang mogen hebben tot de onderdelen voor productie, stock van geneesmiddelen … zodat belangrijke informatie, bedrijfsgeheimen of materiële activa beter kunnen worden gecontroleerd. Soms mag deze machtiging slechts voor een beperkte periode worden verleend.  

Uiteraard moet de toegang voor onbevoegden volledig worden verhinderd. Uiteindelijk is toegangscontrole ook een kwestie van gezondheid en veiligheid op het werk, aangezien het ongevallen op het werk moet voorkomen en de veiligheid op het werk moet waarborgen. 

De Coronapandemie heeft nieuwe taken en eisen aan de desbetreffende systemen gesteld. In het geval van automatische toegangscontrole moeten het vereiste masker en de lichaamstemperatuur van de personen die binnenkomen worden gecontroleerd. Het aantal personen wordt bijvoorbeeld automatisch bepaald om te voldoen aan de geldende Corona-voorschriften. Ook de historische gegevens hierover kunnen worden opgevraagd ter officiële controle.  

Methoden voor toegangscontrol

De verschillende toegangscontrole “systemen” kunnen ruwweg ingedeeld worden in twee categorieën: stand alone systemen die individueel op een deur of poort toegepast worden en automatische systemen die volledig in een netwerk zijn geïntegreerd. Daarnaast zijn er nog allerlei varianten die semiautomatisch functioneren.  

Voor toegangscontrole of gegevensverzameling wordt meestal een onderscheid gemaakt tussen vier verschillende “leesmethoden” met verschillende voordelen. Vaak worden deze verschillende methoden gecombineerd. 

  • RFID-chip leesmethode (Radio Frequency Identification) 

  • Biometrische scanner (vingerafdruk, irisscan, gezichtsherkenning) 

  • Kaartlezer 

  • Codeklavier voor invoer van PIN-code 

Toegangscontrole “systemen” bestaan uit ten minste drie componenten: (1) het identificatiemiddel, (2) de kaartlezer en (3) de toegangscontrole-eenheid. 

(1) Het identificatiemiddel kan bijvoorbeeld een badge, een polsbandje of een voorwerp of een oplossing met een RFID-chip zijn. (2) De kaartlezer registreert de identificatiegegevens en geeft deze door aan (3) een deurcontroller of een toegangscontrolecentrum voor evaluatie of beheer. De toegangscontrole-eenheid controleert de toegangsautorisatie en verleent of weigert vrijgave van de deur ook zonder permanente verbinding met de met het hoger gelegen toegangscontrolecentrum. De deur wordt vrijgegeven door een elektrische slag, een motorslot of een elektrische deuraandrijving. 

Leesmethode transponder:

Er zijn ruwweg twee soorten lezers te onderscheiden: de losstaande systemen die individueel geprogrammeerd kunnen worden en geïntegreerde systemen die je met behulp van van beheerssoftware op afstand kunt bedienen.  

Het contactloos lezen van een RFID-transponder die bijvoorbeeld in een chipkaart is geïntegreerd (badge), geschiedt gewoonlijk met de kaartlezer over een afstand van enkele centimeters tot meer dan honderd meter. 

Een passieve transponder is een elektronisch identificatiemedium en heeft geen batterij nodig. Hij heeft daarom een vrijwel onbeperkte levensduur en kan door alle niet-metalen materialen heen worden gelezen, ongeacht de leeshoek, het licht of andere omgevingsinvloeden. Voor het lezen bouwt het leesapparaat een elektromagnetisch veld op. Binnen dit veld wordt de transponder geactiveerd en zendt hij zijn informatie terug, eveneens door middel van elektromagnetische golven. Deze informatie wordt gedecodeerd door de lezer en weergegeven op een display of doorgestuurd naar een deurcontroller (ZKE) of een toegangscontrolecentrum (ZKZ) voor evaluatie en beheer.  

Het systeem kan worden gecombineerd met biometrische procedures of PIN-invoer. Transponders kunnen zelfs chirurgisch onder de huid worden geïmplanteerd. Er bestaan reeds implantaten (NFC-chips) voor gebruik bij mensen. Het NFC-implantaat is oorspronkelijk ontworpen voor huisdieren om hen te registreren en aan een specifieke eigenaar toe te wijzen. 

Biometrische scan, hoe werkt een irisscan? 

Bij een systeem met biometrische toegangscontrole wordt aan de hand van unieke lichamelijke kenmerken vastgesteld of een persoon wel of niet bevoegd is om een bepaalde ruimte te betreden.  

Bijvoorbeeld vingerafdrukken, irissen, handpalmen of gelaatstrekken. Om de toegang te controleren in streng beveiligde zones zoals onderzoekslaboratoria, defensie, luchthavens of gevangenissen wordt toegangscontrole via unieke biometrische gegevens aanbevolen. De elektronische oplossing biedt verschillende voordelen: hoge veiligheid, biometrische gegevens zijn altijd beschikbaar (geen verloren of vergeten badge), eenvoudige en gemakkelijke hantering, kopiëren of vervalsen is niet mogelijk. Bovendien zijn vingerafdruklezers bijvoorbeeld zelfreinigend. 

Hoe werkt een irisscan? Een irisscanner maakt met behulp van een camera een aantal zeer gedetailleerde opnamen van de ogen van een individu. Hierbij kijkt het apparaat naar meer dan 240 verschillende punten in de iris. De beelden van de iris worden digitaal opgeslagen in een database. Aangezien elke iris uniek is, kan aan de hand van een irisscan de identiteit van een persoon met grote mate van zekerheid worden vastgesteld. 

Is een irisscan veilig? In het verleden zijn er enkele veiligheidsissues geweest met irisscanners waarbij met gebruik van foto's van de iris het apparaat om de tuin werd geleid. Inmiddels werken dergelijke methodes niet meer omdat moderne scanners niet alleen letten op de beelden van de iris maar ook op de bewegingen die het oog maakt en de pupilreflex. Het apparaat checkt met andere woorden dat het om een levend oog gaat en niet om een statische afbeelding of een 'dood' oog.  

Magnetische kaartleesmethode:

Magneetkaarten zijn nog steeds zeer gangbaar als toegangscontrolemiddel. Zij worden vooral gebruikt in hotels, maar ook in bedrijven voor de registratie van werktijden. De magneetstripkaart wordt gewoon door de kaartlezer aan de deur getrokken of op het leesapparaat geplaatst.  

De geïntegreerde sensor in de kaartlezer zendt de gegevens naar het controlecentrum en indien hij daartoe gemachtigd is, wordt de deur langs elektronische weg geopend. De voordelen van de magneetkaart zijn in de eerste plaats de lage kosten. Aangezien magneetstripkaarten bij het lezen direct contact moeten hebben met de lezer, hebben zij een hoger veiligheidsniveau dan RFID-kaarten. 

Er zijn twee magneetstrip kaarten die verschillen in de magnetische fluxdichtheid waarmee ze worden beschreven: LoCo (Low Coercivity) met 300 Oe (Oersted) en HiCo (High Coercivity) met 2750 of 4000 Oe.   

Het grootste verschil tussen HiCo en LoCo magneetstrip is dat een HiCo magneetstrip is gecodeerd met een sterker magnetisch veld waardoor de HiCo magneetstrip veiliger is  

LoCo magneetstrips worden gebruikt bij kredietkaarten. De gegevens kunnen echter per ongeluk van buitenaf worden gewist door magnetische velden. Bij HiCo magneetkaarten is dit bijna onmogelijk. Daarom genieten zij de voorkeur voor identiteitskaarten.  

Toegangscontrole met toetsenbord voor PIN-invoer:

Pincodes worden vooral gebruikt in kleine bedrijfseenheden of in hoogbeveiligde zones van grote ondernemingen. Toegang wordt verleend door middel van een geldige cijfercode, die via het toetsenbord wordt ingevoerd.  

Vaak worden systemen zoals pincode en RFID-transponders gecombineerd. Na het overleggen van een geautoriseerde transponder of het invoeren van een vrijgegeven PIN-code wordt het relaiscontact in de deurbesturing naar de deuropener gesloten of de schakeluitgang geactiveerd.  

Als alternatief kunnen de transponder met RFID-chip of de PIN-codes in het codeslot worden opgeslagen. De transponder en de PIN-codes worden direct bij de lezer in de deurbesturing geautoriseerd. Indien toegang wordt verleend, knipperen de toetsen of LED's groen. Als de toegang wordt geweigerd, knipperen de toetsen / LED rood. De keypads zijn weer- en vorstbestendig en zijn dus geschikt voor zowel binnen- als buitengebruik.

Misschien bent u ook geïnteresseerd in deze onderwerpen: